Dag vakantie!

Maandag werden we wakker en was het super mooi weer. Helemaal goed dus om de berg op de te gaan met de skilift en daar te gaan wandelen. Eerst moesten wij naar de toeristeninformatie om een wandelkaart te halen. Helaas konden ze ons niet helpen, beetje jammer van de vvv. Maar bij de Noorse wandelvereniging of iets dergelijks konden we terecht voor de kaart. Dus daar eerst heen gegaan. Ondertussen was het licht gaan sneeuwen. Helemaal super dus…… De mevrouw aan de balie kon ons een kaart verkopen en vertellen dat er waarschijnlijk veel sneeuw en ijs zou liggen. Dus goede schoenen was een pre. Eerst moesten wij met de bus richting de skilift. We hadden al wat lol gehad om de bus, de bus ging namelijk richting Sletten. Hilariteit alom! Bij het ziekenhuis eruit gegaan en de lift omhoog genomen. We hadden hem eigenlijk een beetje groter verwacht maar goed. Boven aangekomen was het KOUD! Een ijzige wind en sneeuw. De sneeuw die er lag was hard en zowat ijs. Super dus. Leermoment 1: Laat je handschoenen, muts en sjaal niet in Trondheim!

Na een tijdje rondgekeken te hebben hadden we besloten om maar naar beneden te lopen, een tocht die ook leuk zou zijn. Op het informatiebord boven op de berg gekeken en op onze kaart. Uiteraard vatte ik er weer niets van, maar gelukkig vond Erwin een naam van iets onderaan de berg op één van de wegwijzers. Dus die kant maar op. Het lopen was toch iets lastiger dan normaal aangezien je niet ziet waar je je voet eigenlijk neerzet. Al snel waren we de weg al kwijt maar volgde we nog iets van groene wegwijzers, waar ze ons heenbrachten, geen idee. Mijn klunsigheid werd door de sneeuw alleen nog maar erger en het duurde ook niet lang voordat ik al weer met één been vastzat in de sneeuw en weer als een debiel lag te spartelen in de sneeuw. Leermoment 2: Laat NOOIT je handschoenen, muts en sjaal in Trondheim. Maar arme vingers hadden het al helemaal gehad en in mijn oren had ik al geen gevoel meer. Na een tijdje lieten we een paar mensen passeren. (Okee een vader, 2 bejaarde en een zeurend kind) Zij gingen wat sneller dan ons, dus konden we mooi hun volgen. En dat waren trouwens Noren, de mensen die met berggeitenbloed geboren worden, dus ik vond het niet erg… Het leuke van deze tocht was dat je door de sneeuw niet kon zien waar je liep, wel merkte ik door het kraken dat we regelmatig over een bevroren bergmeer liepen. En ja, jullie kennen mij nu wel een beetje. Ilonka+bevroren bergmeer = Ja inderdaad, een hele natte, koude, blubberige voet! Ik zakte er natuurlijk weer met één voet doorheen. Gelukkig stond mijn held Erwin klaar om mij uit de water te trekken, want mijn voet zat vast.

Na een tijdje besloten om toch maar terug te gaan, we wisten niet precies wat die andere mensen gingen lopen en mochten ze een 7 daagse tocht gaan doen waren wij daar niet zo goed op voorbereid. Misschien wel als ik mijn handschoenen, muts en sjaal had meegenomen. Op de terugweg zag ik opeens op een top, niet ver en hoog bij ons vandaan een grote steenman. Daar wilde ik heen! Erwin vond het goed en daar gingen we. Maar goed, over een sneeuwvlakte lopen is eigenlijk best gevaarlijk als je niet weet wat er onder de sneeuw zit. En na 5 stappen op de sneeuwvlakte zakte weer één been (Echt het was iedere keer de linker) tot aan mijn heup in de sneeuw. En daar sta je dan. Als het was gefilmd en ik had het nu teruggezien had ik volgens mij enorm hard kunnen lachen, toen vond ik het iets minder. Maar goed, ook hier kwam ik weer uit en we konden verder lopen. Eindelijk waren we weer bij de skilift. Of we nog naar beneden zouden lopen? Nou echt niet! Ik had het ijskoud. In het restaurantje nog een lekker kopje warme chocolademelk genomen. En ja hoor! Daar waren ze weer, ze achtervolgen me echt! Allemaal op de foto.. DIE mensen!

Terug bij het hostel lekker niets gedaan. Eerst even douchen en daarna op de bank een kopje thee en verder gelezen in mijn boek. Heerlijk. ’s Avonds hebben wij weer bij de Turk gegeten, het was echt zo lekker! Ook nog even een rondje door de stad gelopen. Onderweg kwam ik een standbeeld tegen van Varg Veum, een Noorse detective (in ieder geval een serie). In Bergen staan echt super veel standbeelden. Ik denk dat er ook eentje van Erwin en mij komt met als bijschrift: De leukste toeristen ooit! En toen slapen. Het werd de slechtste nacht slapen in mijn leven. De twee nieuwe mannen op de kamer, twee Amerikanen, kwamen om 1 uur de kamer in. Allebei ontzettend dronken. Hierdoor deden ze niet echt stil waardoor ik al klaarwakker was. Daarnaast maakte ze ook vieze boer geluiden waardoor ik vermoede dat er ieder moment gekotst kon worden. Toen ze eindelijk in bed lagen en ik ook net weg begon te zakken begon één van de mannen ongelofelijk te schreeuwen. Toen stopte hij weer en even later begon hij weer. Dingen als NOOOOOO en I’m going to kill you! kwamen voorbij. Super gezellig dus.

Na die vreselijke nacht stond onze tour door Bergen op het programma. Maar, aangezien we tussendoor ook al regelmatig door de stad waren gelopen hadden we eigenlijk alles wel gezien. Dus vandaag gingen we naar het zeeaquarium. Erwin en ik zijn echt slechte dierentuin mensen, regelmatig kwam de zin: ‘Ow! Wat zielig!’ langs. Arme beesten daar in zo’n bak met water. Ik had het idee dat we de enige zouden zijn, maar tijdens de zeehonden show konden we niets zien. Die arme beesten hadden ten eerste een te kleine bak, dus er konden niet veel mensen omheen, maar aangezien het super mooi weer was waren er ook nog echt heel veel mensen. Dus rond 12 uur gingen me maar weer weg. En ja, wat nu? Een fjordtour? Een tocht in zo’n bus die je de stad laat zien? Op naar de vvv! Daar zagen we al dat de fjordentochten veel te duur waren en de bussen pas in begin mei komen. En eigenlijk hadden we alles wel gezien. Nog even over de beroemde vismarkt gelopen, een verkoper uitgelegd dat je als vegetariër geen vis eet en toen maar naar het hostel gegaan.

Daar in de zon op het dakterras een kopje thee genomen en weer lekker doorgelezen in mijn boek. Die is nu helaas uit, dus moet morgen of overmorgen maar een nieuw boek kopen! Ook nog even boodschappen gedaan bij de supermarkt waar ze ook stroopwafels verkopen, dus daar maar een pakje van meegenomen om heeeeel rustig aan mee te doen. (Moet er 2 maanden mee doorkomen =p) Rond 4 uur weer richting het aquarium gegaan voor het voeren van de pinguïns. Dit was echt super schattig. De pinguïns hadden tenminste een goed verblijf. We wilde eigenlijk toch nog een pinguïn meenemen, maar toch maar niet gedaan. In het hostel de koffers ingepakt en pizza’s in de oven gedaan. ’s Avonds nog een beetje filmpjes en programma’s op internet gekeken en toen gaan slapen. De gillende kamergenoot had zich trouwens ook nog even verontschuldigd, hij heeft dit blijkbaar eens in de 3/4 nachten. Last van night terrors, ik heb echt te doen met zijn vriendin, arme griet.

Vanochtend super vroeg de wekker, om kwart over 6. Snel het bed uit, zachtjes doen voor de mensen die nog sliepen en toen richting de bus. Met de bus naar het vliegveld en daar gewacht op het vliegtuig. Erwin en ik zagen een propellorvliegtuigje aankomen en hoopte allebei dat we daar mee vlogen. Maar helaas, met 10 minuten vertraging moesten we in een groot vliegtuig waar ze zelfs radio in de armleuningen hadden. En toen, om het allemaal nog erger te maken kwamen er beeldschermen naar benden waarop we de veiligheidsinstructie kregen te zien. Wil je in een propellor vliegtuig krijg je een groot luxe vliegtuig, het is ook niet eerlijk he! Na een korte vlucht kwamen we aan in Trondheim. Ik neem het kind dat bij de landing begon te huilen en krijsen niets kwalijk. Het was duidelijk dat we geland waren. Zo! Volgens mij ging het vliegtuig nog iets te hard om te landen. Maar, we waren aangekomen. Niemand stond ons op te wachten dus maar de bus richting de stad genomen. Toch fijn om een laag van 20 cm sneeuw te zien liggen.

Thuis aangekomen eerst mijn spullen naar boven gebracht en toen wat te eten gepakt. Daar was ik wel aan toe. Een smsje van Hans gekregen of ik al thuis was en de melding dat zij nu aan het skiën waren in Zweden en dat ze morgen nacht terugkomen. Dus nog even 2 dagen het huis voor mij alleen. Ook leuk thuiskomen is een kaart in de brievenbus vinden met mijn naam erop, een super leuke kaart van Viènna, dank je wel! =D Straks heerlijk douchen onder een douche die warm is en vanavond heerlijk slapen in een bed zonder stang in mijn rug.

Ik vond het een super leuke vakantie en super mooie dingen gezien. De Hurtigruten was een ervaring die ik nooit zal vergeten, zeker niet omdat ik me nog nooit zo beroerd heb gevoeld. Het hostel was helemaal super, midden in het centrum en goed verzorgd. Lekker gegeten en veel te veel geld uitgegeven. De volgende keer neem ik wel mijn handschoenen, muts en sjaal mee ;)
Nu nog vrij tot en met maandag, heerlijk aan school werken.. Zou tijd worden. =p