Met de Hurtigruten

Gister stond onze reis met de Hurtigruten al op de planning. Het is een maand geleden dat Erwin en ik de reis hebben geboekt, maar nu was het al zover! De tijd gaat zo snel. Ik had gister mijn koffer al aardig ingepakt. Hoewel, het was Hans zijn koffer, maar ik mocht hem lenen! Super. Lotta had aangeboden om mij naar de boot toe te brengen aangezien het een wandeling van 40 minuten is en het aardig regende. Dus koffer in de auto en rijden. Onderweg zag ik opeens iemand met een koffer lopen waarvan de achterkant heel bekend voorkwam. Erwin liep langs de weg. Gestopt en hem de auto ingelokt. Bij de boten aangekomen, naja, de plek waar ze eigenlijk horen te liggen zagen we geen boten. Ook op het fjord waren geen boten te bekennen…. Okee, en nu? Gelukkig lagen ze even verderop dus bracht Lotta ons, met een omweg, daar heen. Zonder haar hadden we het nooit kunnen vinden, dus helemaal super!

In de boot kregen wij onze kamerkaart en konden wij onze kamer bekijken. Simpel, maar helemaal goed. Alles wat we nodig hadden was er. Wij waren rond kwart over 9 aan boord, om 10 uur zouden wij vertrekken. Om 12 uur voeren wij eindelijk de haven uit wegens het testen van de systemen. Het was de eerste tocht sinds de boot in de brand had gestaan, dus van mij mochten ze alles testen wat ze wilde! Toen we weg gingen mijn ogen uitgekeken, de mooie omgeving echt super! Op de boot zowat van het dek worden geblazen door de wind ik ook een leuke ervaring, heel veel wind dus!
Op de boot een leuke thermobeker gekocht van de Hurtigruten, veel te duur maar onbeperkt thee drinken aan boord en gelijk een leuke souvenir. Op een gegeven moment kwamen we aan in Kristiansund waar we een tussenstop hadden, alleen geen tijd om van boord te gaan. Na een tijdje begon de wind wel een beetje nadelig te werken. De deining werd namelijk steeds erger. Eerst was het niet zo erg en voelde ik mij al een stuk beter door een beetje frisse lucht, maar tijdens het eten werd het me allemaal even te veel. Na de bloemkoolsoep toch maar even naar buiten gegaan voor wat frisse lucht tussen de maaltijden in. Daarna kwam ik weer binnen en stond mijn hoofdgerecht klaar, ik heb wel één aardappel naar binnen gekregen toen ik doorkreeg dat eten het niet werd deze avond. Dus Erwin achter gelaten in het restaurant en naar buiten gegaan. Daar een tijdje beroerd zitten te zijn tot het echt niet meer ging. Verdere details ga ik hier niet vertellen, bedenk er zelf maar een verhaal bij.

Aangezien ik me echt niet lekker voelde op de kamer in bed gaan liggen en half gaan slapen. Daar knap ik in de auto ook altijd van op als ik me niet lekker voel en hier werkte het ook. De deining werd ook weer minder, omdat we van de open zee af gingen. Ik voelde me gelijk ook weer beter. Ik heb me toen bij Erwin gevoegd die op het bovenste dek naar buiten aan het kijken was. Na een tijdje werd er omgeroepen dat we bij Molde aankwamen en dat we een half uur hadden voordat we vertrokken. Van de boot af dus! Altijd al een keer in Molde willen kijken! Nou, echt een spectaculair stadje dat bekend staat om zijn Jazz festival, maar geen jazz festival te bekennen! Wij waren weer op tijd op de boot, de boot deed er echter nog een half uur over voordat we vertrokken.

Na nog even gezellig en serieus met Erwin te hebben gepraat toch maar slapen. En wat een nacht! Zolang in lig is er bij mij niets aan de hand, maar jeetje wat gingen we op en neer zeg! Niet normaal. ’s Ochtends om kwart over 7 wakker. Even naar buiten gekeken wat er was en gelijk Erwin hysterisch wakker gemaakt. We voeren langs een berg. Als een idioot mezelf aangekleed en naar buiten gerend om foto’s te maken. Ik wil hierbij ook mijn vader bedanken, ik kan dus niet rustig op een boot zitten zonder te denken: ‘Ow, wat een leuk plaatje! Daar moet ik een foto van!’.

Na het ontbijt weer naar buiten gegaan. Ik voelde me echter gelijk alweer niet zo lekker. Met de hoop dat ik nu wel wat langer van mijn eten kon genieten maar weer naar de kamer gegaan. Eigenlijk mocht dat niet meer (10 uur moesten we eruit), maar als de schoonmaaksters zouden komen ging ik er wel uit. Maar nee, kon nog even rustig op bed blijven liggen. Na een uur was de boot weer rustig en ging ik weer lekker naar buiten. De zon was goed gaan schijnen en we hadden heerlijk weer. Rond half 3 kwamen wij aan in Bergen, ik had ondertussen ook boven in een stoel nog heerlijk geslapen.

En daar stonden we dan. In een stad die we niet konden. Uuhm, waar moeten we heen? Ik wist dat de straat Troget heette, maar voor de rest, geen idee waar het was. Erwin zijn mobiel maar op de routeplanner gezet en lopen. Bergen kwam gelijk al over als een gezellige stad, de zon hielp daar natuurlijk ook een groot stuk bij. Veel vrolijke mensen en groene kleuren. Op Torget vonden we de VVV en hebben we wat foldertjes gehaald. Ons hostel zat achter deze straat dus daar waren we ook snel. In het hostel hoefde we alleen een naam te zeggen en kregen wij een envelop met alles erin. Verder geen uitleg, geen legitimatie nodig. De kamer delen we met 3 studenten uit Kopenhagen, oorspronkelijk uit Spanje, Tsjechie en nog een land die ik vergeten ben.

In de stad even rondgelopen, een klein centrum waar je lekker door kunt lopen. Een goedkope broodjeszaak gevonden waar we blij mee zijn en een kerk boven op een berg waar we via veel trappenlopen aankwamen en dicht bleek te zijn. Ondertussen begon het weer keihard te regenen. Wij vonden het niet zo erg, maar voor mensen die in de natste plek van Noorwegen wonen begon iedereen wel gelijk hysterisch te rennen. In een supermarkt even boodschappen gehaald om de dagen hier door te komen. Net lekker spaghetti gegeten en nu dit verhaaltje aan het schrijven.

Ik ben nog steeds lichtelijk duizelig en draaierig van de boot. Ik heb nog steeds het gevoel dat ik op en neer ga, maar ik hoop dat het snel over is. Vanavond als het goed is naar een Engelse pub waar een band speelt, dus hopelijk zeer gezellig. Morgen een wandeling in de planning, nog geen idee welke, maar dat moeten we zo maar even bekijken. Ik zet er ook nog even foto’s op van de boot, Bergen en de super mooie uitzichten van de reis hier naartoe!