Wat een feest en super trots!

Woensdag was het openingsfeest van het hotel van Hans. Ik zat al een tijdje na te denken over wat ik aan moest trekken, want ik had al gehoord dat het een feest met stijl werd. Toen ik ’s ochtends ging ontbijten vertelde Lotta me ook dat het hele voetbalteam van Trondheim zou komen. Dus nog meer rede om er wel een beetje leuk uit te zien. Nu had ik echt allemaal leuke dingen in mijn hoofd die ik aan kon trekken. Maar helaas, die lagen allemaal nog in Nederland. Dus maar wat anders net aangetrokken toen ik terug kwam van mijn stage en aan Lotta gevraagd of het kon. Naja, met 1500 mensen valt het niet echt op wat je aan hebt als het maar geen spijkerbroek was… Nou ik vond het wel best. Nou ga ik normaal gesproken op andere schoenen naar mijn stage dan de schoenen die ik op mijn stage aantrek. Zeker als ik hakken draag. Ik wissel ze dan op school even om en als ik weer naar huis loop trek ik me andere schoenen weer aan. Ik vond het niet echt gepast om mijn schoenen te gaan wisselen bij dat feest, dus op mijn hakken ging ik richting de bus lopen.

Wat een ervaring zeg! Op normale schoenen val ik al zowat om, maar met hakken van een berg af lopen. Hilarisch! Volgens mij zag het er niet echt charmant uit.. Toen ik beneden bij de bushalte kwam zag ik een Nederlandse auto aankomen rijden. Ik met mijn stomme hoofd dacht: ‘He! Nederlanders!’ Ja, echt super toevallig! Zeker omdat het Erwin met zijn familie was. Met de bus richting het hotel gegaan. Daar zagen wij voor de deur al een limousine staan en een aardig welkomst comité. Binnen stonden aardig wat fotografen en alle mensen zagen er nog al ‘Posh’ uit.. Zo, wat voelde ik me ongemakkelijk. Het gevoel dat iedereen me aankeek werd steeds groter. Maar na wat wijze woorden van Erwin ‘Jij kent Hans waarschijnlijk beter dan de meeste mensen hier’ voelde ik me weer best. Ik wilde best wel veel foto’s maken maar had mijn camera niet meegenomen. Kreeg er zo’n toeristisch gevoel bij.. Bij binnenkomst moesten we ook ons kaatje afgeven, daar baalde ik een beetje van. Maar gelukkig lag er nog een kaartje met mijn naam erop binnen dus die maar meegepakt. Helaas moest die afgegeven worden toen we richting de eerste zaal gingen. Ik vond het een beetje apart om aan die jongen te vragen of ik hem mocht houden voor mijn plakboek, dus ook maar niet gedaan. In de zaal stond er champagne klaar en kwamen er mensen langs met ham en stond de kaas op tafel. Dat krijgen wij ook iedere zondag bij mijn opa en oma! Een worstie en kaasie. Dus ik voelde me ondertussen al wel op mijn gemak. Het voetbalteam had natuurlijk niet hun voetbalkleren aan, dus geen flauw idee wie de voetballers waren. Op een gegeven moment begon het een beetje saai te worden en vonden we het knap als we 9 uur zouden halen. Maar toen begon de opening. Het jongenskoor van de kathedraal zong een lied, toen kwam de mede investeerder erbij en zongen ze samen het lied van Trondheim. Toen kwam Hans met een speech. Ik kon het half volgen, ik vind het toch wel knap van me! Daarna nog een man met een praatje en toen kregen we een volksverhuizing. Erwin en ik hadden dat wel een beetje gemist dus gingen maar met de meute mee.

In de volgende zaal stond allemaal eten en ook een bar waar we bij konden. Eerst dus maar even wat te drinken gehaald. Ook stond er een groot podium. Bij het podium kwamen we mijn zussen tegen en toen we vroegen wie er kwamen antwoordde zij met Donkeyboy. Nou, Erwin en ik helemaal blij. Is een leuke band! Maar goed, eerst nog andere dingen op het podium. Zo ook een komisch duo, echt geweldig! Ook dit kon ik aardig volgen en met hun gezichtsuitdrukkingen erbij was het helemaal geweldig. Ook waren er 4 Deense jongens die in een te strak shirtje gingen drummen, nou niet verkeerd! En uiteindelijk ook Donkeyboy, geweldig! Echt wat een super gaaf feest was dat! =D

De 9 uur hadden we makkelijk gehaald. Om 11 uur richting buiten gegaan om de laatste bus te kunnen halen. Het was jammer dat de limousine die voor stond niet voor ons was. Dus maar in het bushokje wachten. Toen kwam er een mevrouw naar ons toe om te vragen waar we heen moesten. En die wilde ons wel richting de stad brengen. Zij was zelf ook bij het feest geweest en vond het ook leuk. Na een gesprekje over waar we woonden merkte ik dat we niet richting de stad gingen maar meer richting mijn huis. We werden dus bij de tv toren afgezet, dus hoefde we nog maar een klein stukje te lopen. Echt super aardig!

Donderdag een drukke dag op mijn stage gehad. Veel voorbereidingen voor het einde van mijn project. ’s Avonds gezellig met de familie Steenkamp uit eten gegaan aangezien Erwin zijn moeder jarig was. In de tv toren, dus een geweldig uitzicht over de stad. We zaten in het draaiende gedeelte, dus in een uur heb je een rondje gedaan en de hele stad gezien. Daarna mijn eerste ‘tas’ meegegeven. In een vuilniszak had ik al wat spullen verzameld zoals mijn skibroek, winterjas, fleecedeken en nog een paar dingen die ik tijdens de laatste 3 weken niet nodig heb. Die spullen zijn nu dus al onderweg naar Nederland, wel een beetje apart hoor! =o

Gister op mijn stage een geweldige dag gehad. De kinderen hebben de afgelopen weken meer geleerd over het menselijk lichaam en hoe zij pamfletten moeten maken. De afgelopen week hebben zij ieder individueel meer informatie gezocht over 1 van de lichaamssystemen die zij het meest interessant vonden. Hier hebben zij een pamflet bij gemaakt, een Noorse poster en voor rekenen een …….. Goed… Ik weet even niet hoe het in het Nederlands heet! Wat erg! Maar, ze hebben een survey gedaan. Een vraag aan 20 mensen gesteld en daar een …….. Wat erg! Hoe heet dat nou! =o Een cirkeldiagram van gemaakt! Dit hebben zij allemaal laten zien tijdens hun presentaties gister aan hun ouders en ’s middags kwam de rest van de basisschool nog langs. Ik was echt super trots op mijn kinderen! Sommige ouders staan te stralen als hun kind wat goed doet, nou ik stond te stralen voor 16 kinderen! Glimlach van oor tot oor.

Op dit moment ben ik druk bezig met mijn was.. Nouja, de wasmachine en droger zijn er druk mee bezig. Zo ook weer even verder met mijn kamer opruimen. Even stofzuigen en de ramen tegen elkaar openzetten. Vanmiddag richting de stad. Daar ga ik op zoek naar een ketting of een ring met de Trondheim roos erop. Dit ga ik kopen met het geld dat ik van mijn stage heb gehad, zo heb ik altijd wat bij me dat me aan deze periode doet denken, niet dat ik dit ooit ga vergeten!

Nog even dit: Erwin en ik zijn nu bekende Noren, we stonden in de krant en in het volgende filmpje. Helemaal aan het einde…. Al die mensen die nu om een handtekening vragen, ik word er gek van! =p
http://www.adressa.no/tv/?id=19591