Wat is dat toch?

Wat is dat toch met mensen die je denkt te herkennen. Ik zit hier in Trondheim, maar toch denk ik af en toe iemand uit Nederland te herkennen. Nu is het vaak dat ik mensen in de verte zie en dan denk dat ik hem/haar herken en dan als ik even beter kijk het toch niet degene is die ik dacht dat het was. Maar ik kom ook iedere keer als ik richting mijn stage ga ’s ochtends dezelfde vrouw tegen op de fiets. En nu moet ik zeggen dat ik al een paar keer goed gekeken heb, maar zelfs van dichtbij denk ik nog dat het diegene is. Dus, zou Susanne van de Reep even willen uitleggen wat zij in Trondheim doet of de naam willen geven van haar tweelingzus, want dan kan ik morgenochtend even gedag zeggen!
Naast de gevallen ‘Ow, die lijkt op die!’ zijn er ook nog de gevallen ‘He! Die ken ik!’. Het tweede weekend in Trondheim ben ik naar de kathedraal geweest. Hier heb ik toen een man en een vrouw zien zitten. Ik kom deze mensen dus regelmatig tegen, voornamelijk de man. En dan niet op dezelfde plek. Maar op verschillende plekken in de stad. Toch heel toevallig en grappig dat je mensen gaat herkennen in een stad.

Maandag weer een leuke dag op mijn stage gehad. Aangezien het koninginnendag was had ik een mooie oranje jurk gekocht. En met deze iet wat te koude outfit voor de 3 graden die het buiten was op weg gegaan. Toen ik op mijn stage aankwam had ik het al bloedheet en heb daarna het eerste half uurtje les zonder jas buiten gestaan. Maar toch leuk om een Nederlandse feestdag gewoon te vieren in het buitenland. Met de kinderen heb ik het gehad over Nederland, over de koningin en over onze prins in coma (De kinderen begonnen hierover). Ook nog een spelletje memorie gespeeld op het digibord met plaatjes van de koningin, kronen en oranje gebakjes. Een aantal collega’s hadden ook wat oranjes aan, maar de meeste zeiden toch dat ze echt niets oranjes konden vinden in hun kast.

Helaas was het maandag geen vrije dag in Noorwegen, dus al die leuke berichtjes van iedereen die feest vierde waren een beetje lullig. Maar…… In Noorwegen hadden we vandaag vrij! Labourday wordt hier namelijk gewoon gevierd! Vandaag met Erwin en zijn ouders afgesproken en gingen we met de tram de berg op. Maar eerst kon ik heerlijk uitslapen. Aangezien ik aardig moe was had ik hier wel zin in. Gisteravond ook vroeg naar bed, rond 10 uur. Het was nog licht buiten, dus dat is wel apart. Ook vanochtend werd ik iets eerder wakker dan verwacht. Kwart over 6 was het al weer super licht buiten, dus daar werd ik wakker van. Rond kwart over 10 richting de stad gegaan. En wat was het een prachtig weer! Lotta vond het wel leuk om het veranderende weer in deze regio zo te zien. Gisteravond was het namelijk rotweer met harde regen en kou, dus een winterse dag en dan vandaag een prachtige zomerdag.

Doordat het een nationale dag is hadden veel mensen hun Noorse vlag buiten hangen. Ik vind dat echt super mooi, trots voor je land! In de stad hebben wij de meest noordelijke tram van Europa genomen de berg op. Onderweg kwamen we steeds meer sneeuw tegen en een bevroren meer. Ik begon een beetje aan mijn kledingkeuze te twijfelen. Ik had namelijk gewoon mijn zomerjas aan en een extra vestje meegenomen voor als ik het koud kreeg. Ook bij het plaatsje Lian was een meer waar we een rondje omheen zouden gaan lopen. Ook dat meer was bevroren. Maar, het zonnetje maakte het toch aardig lekker. Bij het bevroren meer zag ik een aantal mensen tussen de sneeuw op de grond in hun t-shirtje barbecueën. Mijn kledingkeuze was dus niet verkeerd. Tijdens het lopen kreeg ik het ook super warm. Tijdens het broodje eten daarom ook maar even mijn jas uitgetrokken. Toen we later bij de tram aankwamen ook maar mijn vestje uitgetrokken die ik al aan had omdat die eigenlijk ook wel te warm was. Op de terugreis naar de stad zag ik dat ik niet de enige was die het warm had. Er lag namelijk een vrouw in haar bikini te zonnen. Toch een apart gezicht aangezien er bij haar in de tuin nog sneeuw lag! Terug in de stad nog een beetje rond gelopen en een ijsje gegeten.

Rond half 4 weer richting huis gelopen. Thuis heb ik de vader van Lotta ontmoet. Hij is vandaag uit Zweden overgekomen voor het feest van het hotel. Hij kan ook iets Nederlands zeggen, dus dat moet ik nog even horen! Morgen eerst stage tot 4 uur en dan ’s avonds het feest van het hotel! Ik heb er echt zin in =)