20 cm sneeuw + kluns = Ongelofelijk veel pijn!

Wat een verassing vanmorgen. Gister begon het te sneeuwen, net toen alles bijna weg was. Vannacht was het blijkbaar blijven sneeuwen en vanochtend toen ik mijn kamer uitliep sneeuwde het nog! Het resultaat: 20 centimeter verse sneeuw. Heerlijk! Eerst ontbeten, wat net zoals gister heel vies was. Gister dacht ik eens niet mijn ‘normale’ ontbijt te nemen maar ontbijtgranen die op steeds op de reclame was. Het resultaat: Tegen heug en meug mijn ontbijt naar binnen werken aangezien het me te erg aan zompige kattenbrokken deed denken. (Ja, ik weet hoe dat smaakt. Minou en ik hadden vroeger een hele goede band!) Vanochtend bleek mijn ontbijtgranen op te zijn, dus nam ik special K dingen. Nu leek het of ik nat karton naar binnen aan het werken was. Geen succes dus! Hopelijk staat morgen ochtend mijn heerlijke cheerio’s er weer!

Omdat het zo gesneeuwd had vanochtend maar mijn wandelschoenen aangedaan om naar school te lopen. Ook had ik mijn snowsteps aangedaan (rubber ding voor onder je schoenen met spikes voor meer grip). Maar door de sneeuw banjeren was nog niet echt prettig. Op een gegeven moment moest ik van de berg aflopen. Twee meter voor mij liep een meisje op hakken. En ik dacht nog.. Arm kind! Die gaat geheid onderuit! Maar nee hoor. Dat was een Noor, dus die kon normaal door de sneeuw lopen. Ik gleed echter wel uit! Kei hard met mijn kont op de grond en daarna knalde mijn rug en hoofd tegen de grond. Zo snel mogelijk opgestaan en gekeken of iemand het gezien had. (Ja stel je voor!) Ik zat helemaal onder de sneeuw en met een spijkerrokje met legging aan is dat best koud. De sneeuw ging ook mijn schoenen in dus mijn sokken waren ook nat.

Op mijn stage nog wat foto’s gemaakt van de school omgeving, het is wel mooi die sneeuw! En toen maar voorzichtig mijn schoenen gewisseld. In plaats van mijn grote wandelschoenen mijn hakken aangetrokken. En dat liep niet echt fijn met zoveel pijn. Hope was er nog niet, het was ondertussen 10 voor half 9. Nu is ze eigenlijk altijd te laat, maar dit was wel een beetje overdreven. Toen kwam er iemand vertellen dat ze niet kwam en dat er invallers zouden komen. Maar eerst was er ‘Home group’, kinderen uit verschillende klassen die samen aan een project werken op maandag en vrijdag. Maar hier was geen invaller voor. Dus heb ik maar met de kinderen gekeken naar Zumba filmpjes en gesproken over hoe zij hun Zumbadans willen gaan uitvoeren.

De rest van de dag heb ik ook les gegeven. Er was de eerste 2 uur wel inval, maar die zat er alleen maar bij. Tijdens het 3e lesuur was er een andere invaller, die kwam na 10 minuten de klas binnen zag dat het goed ging en zei dat hij later nog wel een keer terug zou komen om te kijken hoe het ging. Ik heb hem verder niet meer gezien! Dus blijkbaar ging het goed. Aan het einde van de rekenles nog even een ‘Nederlands’ spelletje gespeeld op het smartboard. Ze vonden het helemaal leuk en willen het graag nog een keer doen!

Net terug naar huis voorzichtig gelopen. Ik kon ook niet zo snel door de pijn, maar goed.. Ik kwam vooruit! Ik zit nu een beetje dood op de bank. Af en toe sta ik op om te lopen voordat ik morgen helemaal niet meer kan lopen! Op mijn stage zeggen dat ik in het ziekenhuis röntgenfoto’s moet laten maken van mijn ribben, maar dat kan nog wel even wachten! Eerst morgen nog even afwachten!